«Οφείλουμε να επιδιώξουμε τη συλλογική πρόοδο σε βάσεις δημοσιονομικής σταθερότητας και υπευθυνότητας (...) Η κατάρτιση του νέου προϋπολογισμού (...) αποκτά χαρακτήρα εθνικής υπόθεσης».

Με αυτά τα λόγια προκήρυξε τις πρόωρες εκλογές ο κ. Καραμανλής, το 2007. Αυτό που προέκυψε ήταν

η «συλλογική πρόοδος» μέσα από την εφαρμογή των νόμων του ΠΑΣΟΚ για μείωση της εργάσιμης βδομάδας και περικοπή των μισθών των εργαζομένων,

η «υπευθυνότητα» της παραχώρησης των 28 δισ. στους τραπεζίτες

και η κατάρτιση ενός προϋπολογισμού που σωρρευτικά με όλους τους υπόλοιπους (της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) έχει ρίξει το βιοτικό επίπεδο του Ελληνα σε επίπεδα κάτω από εκείνο του 1984!

Κι αν αυτά συνέβησαν σε μια περίοδο που ο κ. Καραμανλής ισχυριζόταν ότι «η χώρα απέκτησε υγιή δημόσια οικονομικά» (σ.σ.: πάλι από το διάγγελμα του 2007), καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να συμβεί τώρα που ο κ. Καραμανλής δηλώνει ότι ζητά ψήφο για να λάβει όλα εκείνα «τα αναγκαία μέτρα (που) δεν είναι ευχάριστα» (σ.σ.: από το διάγγελμα του 2009)...